parlementer sistemlerde cumhurbaşkanını meclis seçer. nedeni ise halkın sınırlı desteği ile iktidara gelen hükümet ile yine halkın yarısından çoğunun desteği ile iktidara gelen cumhurbaşkanını karşılaştırması ve aralarındaki bir çatışma durumunda yürütmenin, yani ülkenin idaresinin durma yani yürütememe tehlikesidir.
türkiye'de ve diğer parlementer demokrasilerde güç parlementodadır, cumhurbaşkanının görevi sadece denetimdir, yani fren mekanizmasıdır. ama eğer halk seçerse halkın yarısından fazlasının desteğini almış bir makamdan sadece denetim yapmasını beklemek akla ve mantığa tamamen aykırıdır. hükümete karşıt olduğu durumlarda bizzat işin içine girmek isteyecek ve sistemi yeni krizlere sokacaktır.
hadi bir senaryo yapalım: bir yasa cumhurbaşkanı önüne geldi, cumhurun başı da bunu meclise geri gönderdi, meclis de hiçbir değişiklik yapmadan bunu aynen cumhurbaşkanına iade etti, bu durumda halkın yarısından fazlasının oyunu almış olan bir kişiyi bunu imzalamakla zorunlu tutmak demokratik mantığa uymaz.
velhasılı kelam bu durum zamanla başkanlık rejimine dönüşür ki üniter devletlerde başkanlık rejimleri diktatoryadan çok da farklı değillerdir.
0 Comments:
Post a Comment